Doktor Gerhard Madaus urodził się w Niemczech, w miejscowości Nestau, 25 lutego 1890 roku. Zmarł 26 lutego 1942 roku w Dreźnie. W 1911 roku ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia matematyczne i przyrodnicze na Uniwersytecie w Bonn. W trakcie studiów jednak zmienił kierunek kształcenia na medycynę i w 1919 roku wraz z doktoratem uzyskał licencję na wykonywanie zawodu lekarza. Po zakończeniu studiów wraz z braćmi założył w Bonn firmę produkującą leki naturalne.
Dr Madaus – lekarz, naukowiec i przedsiębiorca
Wspomniana firma podejmowała się od początku swego funkcjonowania testowania, z zachowaniem naukowej metodologii, leków wykorzystywanych w medycynie ludowej. Podjęta przez Madausa działalność w szybkim tempie przyniosła mu uznanie w środowisku medycznym i biznesowym. Po przeniesieniu w 1922 firmy Madaus i spółka do Radeburga nastąpił jej gwałtowny rozwój. W kolejnych latach powstało kilka zamiejscowych oddziałów. Firma do końca lat XX-tych znajdowała się w czołówce firm produkujących leki naturalne i eksportuje je do prawie wszystkich krajów.
Użyteczność roślin w leczeniu
Najważniejszą zasadą firmy było uprawianie wokół siebie jak największej ilości roślin, które zabezpieczą podstawowe potrzeby w produkcji leków. Badano także na bieżąco różne, nieznane dotąd rośliny, przeprowadzając szereg analiz, które kwalifikowały je do użytku leczniczego. Madaus także opracował metodę uzyskania z roślin najlepszych ekstraktów roślinnych. Metoda ta polegała na rozcieraniu na zimno świeżych roślin, tym samym nie powodowała utraty najcenniejszych i najbardziej ulotnych składników w nich zawartych.
Oligoplexy – ciekawe preparaty
Najciekawszą jednak działalnością dra Madausa było odkrycie i produkcja oliplexów. Preparatów, które miały wpływać na cały organizm kompleksowo, a tym samym leczyć całego człowieka, również jego najbardziej widoczne dolegliwości. Produkcja oligoplexów związana była z odkryciem przez doktora synergii między współdziałającymi ze sobą składnikami konkretnego preparatu. Rzecz polegała na tym, że tworząc oligoplex, czyli lek ziołowy na konkretne dolegliwości, wykorzystywał Madaus szereg podobnie działających składników roślinnych. Łączenie to wiązało się z możliwością zmniejszenia dawek poszczególnych składników w leku, nawet do minimum. Zauważył bowiem pomysłodawca tej teorii, że wszystkie podobnie działające składniki, we właściwie dobranym zestawie, wpływają często na zupełnie inne receptory w organizmie. Oligoplexy mają przywracać równowagę zdrowotną i gospodarkę energetyczną w organizmie. Tym samym leczą sferę komórkową, strukturalną i energetyczną organizmu człowieka chorego. W wyniku tej synergii suma oddziaływania oddzielnie liczonych składników była znacznie mniejsza niż ich współdziałanie w leczeniu konkretniej dolegliwości w jednym organizmie.
Odkrycia dra Madausa wydają się niezwykle trafne i nieustannie wykorzystywane w fitoterapii i suplementacji, a także medycynie. Mało tego do dziś założona przez przedsiębiorcę i lekarza firma działa i wykonuje swoje produkty dystrybuując je w świecie z niemałym sukcesem. Na przełomie wieków XX i XXI w założonej przez Madausa firmie pracowało grubo ponad 1000 osób.
Przed II wojną światową każdy polski lekarz i aptekarz znał oligopleksy i inne produkty dra Madausa. Obecnie preparaty Madausa są oficjalnie dostępne i popularne w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, czy USA. W Polsce niestety bardzo mało znane.
W walce z nowotworami
Dr G. Madaus pracował intensywnie w tematyce leczenia nowotworów. Opracował około 10 oligopleksów przydatnych w terapii i profilaktyce onkologicznej. Opisał dokładnie około 20 surowców naturalnych o działaniu przeciwnowotworowym, w tym widoczną na zdjęciu jemiołę. W bazach publikacji naukowych na temat wszystkich tych surowców bez problemu można znaleźć informacje potwierdzające działanie antynowotworowe lub wskazujące na ich potencjalne właściwości onkostatyczne. Niektóre z nich mają status preparatów oficjalnych, dopuszczonych do obrotu i mogą być użyte we wspomagającej terapii lub w leczeniu paliatywnym guzów złośliwych.
Ocalić od zapomnienia
Niestety sam autor wspomnianych badań, jak i efekty jego długoletniej pracy, zostali skrzętnie w Polsce zapomniani. Warto jednak sięgać do takich ciekawostek z pogranicza medycyny i nauki, aby zauważyć, że niektóre drzwi zostały już dawno otwarte i nie ma potrzeby dziś na nowo ich wyważać.
ks. Sławomir Bednarski
