Jak podaje Wikipedia:
Naleśnik – proste danie mączne smażone na patelni.
Nie wiadomo dokładnie, gdzie po raz pierwszy zaczęto przyrządzać naleśniki; prawdopodobnie miało to miejsce już w starożytności. Podaje się je i w Chinach i w Europie. Włosi twierdzą, że wynaleziono je we Florencji skąd w XVI wieku.
Pochodzenie słowa „naleśnik” zwykle objaśniane jest za pomocą dwóch hipotez: 1) źródłem słowa jest wyrażenie przyimkowe – *na lěsě (tzn. „na kracie”; lasa – plecionka z prętów, drewniana krata; rodzaj rusztu do suszenia owoców) – i stąd forma prasłowiańska miałaby postać *nalěsьnikъ; 2) źródłem słowa jest wyrażenie przyimkowe – *na listě (tzn. „na liściu”, czyli byłoby to ciasto pieczone na dużym liściu kapusty; por. czeskie nálesnik – tzn. „chleb pieczony na liściu”; ros. dial. nalistnik – „placek upieczony na liściach kapusty, ciemierzycy lub na blasze”) – i stąd forma prasłowiańska *nalistьnikъ. Niewykluczone, że pierwotnie były obecne oba te wyrazy i nazywały one dwa różne rodzaje wypieku: jeden pieczony na ruszcie, drugi na liściu.
Podane naleśniki można posypać cukrem, cukrem pudrem lub polać sosem choć najczęściej podaje się je z nadzieniem, np. z powidłami pokrojonymi owocami, dżemem, Twarogiem, nutellą lub czasami z parówkami i żółtym serem. Naleśniki podaje się także z farszem mięsnym, warzywnym lub grzybowym oraz z wieloma innymi dodatkami, wtedy jednak po zwinięciu i obsmażeniu nazywa się je krokietami.
Składniki:
Ciasto:
30 g masła
250 g mąki pszennej
2 jajka
250 g mleka
250 g wody
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki cukru
olej do smażenia
Masa serowa:
1 jajko
40 g cukru
1 opakowanie cukru waniliowego
100 g śmietany 12% lub 18%
500 g twarogu pokrojonego na kawałki
Wykonanie naleśników jest proste i powszechnie znane, więc nie będziemy tego opisywać szczegółowo. Można oczywiście dodać ulubione dodatki: rodzynki, owoce i inne oraz odpowiednio przystroić potrawę i koniecznie podać w apetyczny sposób.
Autor: Kazimiera Tarkowska
