„Starzenie się nie jest złem, któremu trzeba się podporządkować, jest powołaniem, na które trzeba umieć odpowiedzieć” św. Jan Paweł II
1. potrzeba wykonywania społecznie użytecznych działań,
2. potrzeba uznania za część społeczeństwa, społeczności i grupy oraz odgrywania w nich określonej roli,
3. potrzeba wypełnienia zwiększonej ilości czasu wolnego w satysfakcjonujący sposób,
4. potrzeba utrzymywania normalnych stosunków towarzyskich,
5. potrzeba uznania jako jednostki ludzkiej,
6. potrzeba stwarzania okazji i sposobności dla autoekspresji,
7. potrzeba odpowiedniej stymulacji psychicznej i umysłowej,
8. potrzeba ochrony zdrowia i dostępu do opieki zdrowotnej,
9. potrzeba odpowiednio ustalonego trybu życia i utrzymania stosunków z rodziną,
10. potrzeba duchowej satysfakcji.
Oczywiście jesteśmy różni, każdy z nas w zależności od wieku, pochodzenia, kultury czy poglądów ma inne potrzeby. Potrzeby te zajmują różne miejsca w hierarchii każdego seniora, niemniej jednak niezaspokojenie ich grozi u wszystkich podobnymi skutkami, do których należą: poczucie bezsensowności, niepokój, bezsenność, chwiejność emocjonalna, agresja, a nawet: depresja i choroby psychiczne. Bardzo istotne jest, aby seniorzy mieli poczucie, że ich życie jest pełne i wartościowe a bagaż doświadczeń, który niosą jest bardzo potrzebny współczesnemu światu.
O doświadczeniu starości oraz potrzebach osób starszych wielokrotnie pisał, jak i wypowiadał się św. Jan Paweł II. W wieku 79 lat napisał list apostolski do osób w podeszłym wieku. Pełną treść tego osobistego a zarazem niezwykłego przesłania aktualnego również i dziś możecie znaleźć w linku poniżej.
Do moich braci i sióstr – ludzi w podeszłym wieku (opoka.org.pl)
